Yavuz Çetin'in bir şarkısı vardır herşey biter diye.Bir gün gelipte herşeyin biticeğini ve her biticeğini ondan öğrendim ben.Sonra her bitişin aslında bir başlangıç olduğunu öğrendim.Doğanın kanunuydu buydu bir şeyler bitiyordu bir şeyler başlıyordu.Tıpkı şimdi olduğu gibi.İyimiyim iyiyim evet amelliyat bitti dikişler alındı alçı duruyor.Dursa ne olur onuda çözemedim ya bugünkü beni görünce işte budur dedim sen busun.Zira artık ayağımdaki alçıya rağmen uçabiliyorum . :))Tabi uçuşumuzda bazı kazalar oluyor ama uçuş ekibi yalnız bırakmıyorki:))Bir sözüm vardı aslında ayağa kalkıpta yürüdüğümü gördüğüm an hiç ne durumdayım diye bakmadan çıkıcam evden akşamaysa mecburi geri dönüş olucaktı tabe .Ama uçuş ekibi kaptanın o kadar havalanmasına izin vermiyor şimdilik .Bende saygı duyuyorum en nihayetinde alçı çıkmıycakmı çıkıcak ben o zaman görücem onları:))
Gırgırla şamatayla çoğu zamanda yatarak geçiyor zaman işte.Elbet bir gün yeniden kalkıcağımı biliyorum ya .En önemli nokta nedir biliyormusun günlük dostluk denen kavram çok farklı bir kavram mış.Bunu geçen hafta anladım arkadaşlarım güçsüz olduğu zamanlar da hala beni arıyorlar ve morallerini yerine ben getiriyorum.Sevdiğim insan desen o ayrı bir mutluluk kaynağı .Yaşadığım şey sevgimi alışkanlıkmı bilmiyorum ama çok mutluyum ben böyle.Bi tek iyice alçı çıkınca psikolojik tedavisi kaldı geriye.Eh televizyon karşısında iki hafta yatarsan sinirlerin alt üst olur tabi.Dün haberleride bizimkilerin izlediği dizileride izlerken gülmekten ölüyordum.Sonum hayır olur inşallah.
İşte böyle günlük can anlıycağın bayağı iyiyim bi tek kanatlarım eksik.Artık oda olur yakında olur herhal.Anlıycağın yazmadığı günlerde bolca yattı ama şimdi iyi.Zaten kısa zamanda dönerim buralara kaldığım yerden devam ederim ama az daha sabır ve özlem...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder