28 Nisan 2008 Pazartesi

DUYURU

Yasal uyarı!!!!!!!!!

Blog Sahibesi en sonunda amelliyat oluyor.Beklenen amelliyatın çarşamba günü olması bekleniyor.Vatana millete hayırlı uğurlu olsun...

dipin not:Gün salı doktorla konuşuldu amelliyat pazartesi.Sebep amelliyat listesine adım yazılmamışSabır efendim sabır sabır ya sabır

16 Nisan 2008 Çarşamba

HERŞEY BİTER

Gördüğüm kabusların sonu gelmiyor artık.Ne diyordu bir şarkısında Yavuz Çetin
"Bir gün gelir herkes kendi yoluna gider
Herşey nasıl başladıysa öyle biter herşey biter".
Gün geçtikçe ne kadar güzel anlıyorum bu sözün doğruluğunu.Gerçektende bir gün herşey bitermiş nice şeyleri yazdım sana ama hiç biri bu kadar ciddi olmamıştı.Yorgunum artık gördüğüm kabusların ağırlığından çabaladıkça dibe batmaktan yorgunum.Kimbilir belki bir gün uyanırım kabuslarımdan ama şimdilik çok yorgunum.Konuşunca hiç bir şey olmuyormuş anladım en iyisi susmakmış.

İnsanın en değer verdiği insanın doğum gününü unutmuş numarası yapması ne demektir bilirmisiniz.Herşey güzeldi oysa sözler verildi tamam toplanırız süpriz yaparız kutlarız diye.Bunun için çaba sarfeden kim elbeteki değer verdiği insanın mutlu olmasını isteyen ben.Peki sonuç tam bir fiyasko doğum günü sahibi bile onlineydı bizim süpriz takımından haber yok.Ben sadece susuyorum tepkisizliğe alışmam lazım çünkü tepkimi en olmuycak insana en değer verdiğim insana verdim.İşte böyle günlük ne demiştik başta bir gün herşey bitermiş.

Artık konuşsamda bi şey değişmiycek onun için sadece susuyorum ve bir kez daha kabuslarımın en güzel şekilde bitmesini dileyip artık ölmeye dua ediyorum.Hoşcakal blogcum ve yazı yazdığım sokak hoşcakal dünyam...

11 Nisan 2008 Cuma

EN SEVDİĞİM İNSANI YOLCU EDERKEN

Herşey bir anda olsun aslında dün tam hayatımın yoluan girdiğini askerde olan arkadaşımın beni sevdiğinden hemen hmen emin olduktan sonra onu sevebilipte mutlu olma ihtimalimi düşünüyordum derken bir mesaj hakkını helal et Amerikaya gidiyorum.Gönderen benim hayatımda bir ilk yaşatan insan daha öncede sevdim evet dürüst olalım bu arkadaşımada bişeyler hissettim ve yaşandıda bişeyler şimdi ise gidiyor.Ne yapıcaksın dedim evlenicekmiş.(Of allahım erkekler niye böyle olur anlayan açıklasın bi zahmet).Tamam dedim yolun açık olsun.Kabusum böyle başladı.Kolay değil zamanında herşeyi göze aldığınız bir insanı yolcu etmek.Bütün gece konuştuk tabi bi tek şey hariç neden böyle oldu bi tek bunu konuşmadık onunda cevabını ikimizde biliyorduk zaten.

Hani sabah uyanırda oh çok şükür kabusmuş demek istersiniz ya öyle olmasını öyle çok isterdimki ama yazıkki kabus değilmiş sabaha daha doğrusu öğlene akşam üstü gidiyorum notuyla başladım.Başladığımız yere geri dönüyoruz işte.Cevabını onunda benimde çok iyi bildiğimiz soruyu soruyorum yine kendime neden böyle oldu neden hayatımda tanıdığım en iyi insan en iyi arkadaşım benim hep yapmak istediğim şeyi yapıyor.İlk başlarda dönmüycem dediğinde şaka zannetmiştim.Giderdi çünkü giderdi ve dönerdi hep ama iyi biliyorum bu sefer böyle olmuycak.Geride ise teki eski kız arkadaşı ötekisi ben olmak üzere iki enkaza bırakıyor.Artık kendi enkazımı geçtim eski kız arkadaşıyla uğraşıyorum.Toparlayamaz çünkü hala kendini suçluyor ben suçlamadım mı elbette suçladım ama gerçek değişmiyor.En sevdiğim insan çoktan kararını vermiş ve bu kabus akşam üstü bitiyor işte.Sonrası kabusun gerisinde kalan enkazı toparlamak bunu nasıl yapıcam bilmiyorum.Sahte gülücükler sahte iyiyimler birde arada sırada onun iyi olduğunu ailesinden öğrenmek.Of bu kabus bitmiycek değilmi.Sert bir kahve yaptım kendime belki kendime gelirim diye.İçim hala aynı şeyi sayıklıyor kabus bitmedi daha sen bitmesi için hiç bir şey yapmadın kal bile demedin.Dedim aslında dilimin ucuna geldi ama söylersem olucaklardan korktum.En sevdiğim ve en güvendiğim insandı ama herkese göre yanlış bir arkadaşlıktı.Hani ateşle barut yan yana durmaz derler ya bizde öyleydik işte.Yeter deyip benim yapmak isteyipte yapamadığım şeyi o yapıyor işte.Bu yüzden kal demedim tıpkı hoşcakal demiyceğim gibi.

Kabus yakında bitiyor işte bana düşense ikimizinde ilerde birbirimizi hatırlıycağımız gerçeğini bilmek ve susmak.Konuşsam çevremdekilerle tartışıcam çünkü en iyisi içmi gömmek bu kabusta bana düşen rol de bu işte susmak ve beni seven ve düşünen (yada benim öyle zannetiğim)insanların mutluluğu için çabalamak.Bir kabus biter biri başlar elbet bir gün aydınlığı görücem değilmi.Her kabusun sonu aydınlıktır çünkü böyle öğrendim ben.Artık yapıcak bişeyde yok zaten o kararını verdi bende veda cümlelerini hiç sevmem zaten...

7 Nisan 2008 Pazartesi

İÇSEL KONUŞMALAR

İçSes:Hoş geldin
Ben:Hoşbulmadım
İÇ:Hayırdır pek bi sinirli gördüm seni
B:Allah aşkına sus sinirimi senden çıkarmıyim barut gibiyim
İÇ:Onu anladık görülüyor zatende hayırdır
B:Daha ne olsun benim doktor ha bire amelliyatı erteliyor benimde sinir kat sayım artıyor.
İç:Sabret herşey güzel olcak
B:Bunu biliyorum ama bu üç üç kez amelliyat iptal edilirmi yahu bir ameliiyat
İÇ:Hımm anlıyorum ama sen yinede sakin ol relaks
B:Olamıyorum işte merak ediyorum daha ne kadar ertlencek şimdiden haftaya ertelendi neymiş hastanedeki kırık vakası fazlaymış
İç:Tüh bilseler asıl hasta burda valla kaçırmazlardı emin ol ama bilimemişler işte
B:Nasıl yani
İç:Diyorumki hem dizinden hemde hafif kafadan rahatsız senin gibi eşşiz ve ender bir hastayı nerden bulucaklar.Ama görememişler işte sendeki potansiyeli
B:Of uğraşamıycam seninle bizimkilerinde yani anneminde bişey yaptığı yok sabah bi beş dakika babamı ara teranesi yaşadık gitti yattı bende gidiyorum.
İç:Uyumayamı oh çok şkür
B:Ne uyuması madem kırık vakaları çok hastanede ve madem öncelik onlarda bende dizimi sakatlamaya gidiyorum.
İç:Bismillah geldiler yine dur bekle sakin ol haftaya kadar sağlam kalmak zorundasın.
B:Yok canım şimdi biraz egzersiz yapmaya kalkışıp dizimi sakatlarsam tamam işte.
İç:Hey dur koşma o önündeki top mu senin beni beklesene o topla tek başına oynamazsın.(Değerli okuyucular blog sahibi şu gün amelliyat olcaksın yok şu gün olcan hayır şu gün olcan cümlesini duymaktan delirdi bu yazıyı bitirmekte bana düştü.Hepinize mutlu sağlıklı günler).