BİTTİ

Herşey bir masaldı bir sevda masalı yarattım kendime.Mutlu oldum ve hep sevdim.Çoğu zaman tek taraflı olsa bile sevdim hep sevdim.Taki bugüne kadar bugün hem benim hem onun gerginliği yüzünden herşey bitti.Gergindim çünkü artık hep meşgulum bahanelerine inanmaktan kardeşimin abla bu çoçuk seni kullanıyor ben olsa konuşmazdım deyişinden ve bunun farkında olup bişey yapamamaktan yorulmuştum.Konuşmayalım dedim nede olsa zaman ikimizede iyi gelirdi o zaman dedi bir daha hiç bir zaman konuşmayalım tamam dedim.Artık ne diyceksem yada deyince ne farkedicekse...

Nasılım bu sorunun yanıtını bende bilmiyorum.Bildiğim tek bir şey var oda tüm bu olanlardan dolayı kendimi hiç affetmiycem.Toparlama derseniz er geç hallolur oda sadece zamanın geçmesi gerekicek biraz.Aşık olduğum sevdiğim tek insanla kurduğum masalda böylece bitti işte.Yapacak hiç bir şey yok olay yapılacak müdahale etmeyi çoktan geçti.Hiç konuşmayalım derkende çok haklıydı birbirimizi tartışıp kırdıktan sonra konuşmanın ne anlamı vardıki.Ben bir süre kafa toplamaya zaman istedim o ise temelli bitirdi.Olan sadece geriye güzel günler kaldı sadece ve kendini hiç affetmiycek olan ben.Kendimle yeniden barışmam bayağı bir zamanımı alıcağa benziyor.Zamanı geriye almayı ve bu tartışmanın hiç yaşanmamış olmasını isterdim elbette.Veya tüm bu yaşananların şaka olmasını.Bunu öyle çok isterdimki bilemezsiniz heleki sırf tartışmamak için sevgili olmadığımızı öğrendikten sonra.Keşke diyorum keşke birazcık sakin olabiliseydim ama keşkeler hiç bir bitimi engellemiyor.

Sözün kısası hayatım boyunca sevdiğim tek insanı kaybettim geriye birtek toparlanması ve ayağa kalkması gereken bir enkaz kaldı o zamana kadar müsadenizle..

BİR DÖNEM BİTTİ

Efendimmm hepinize merhabalar.Dün Kazım abi'yi uğurlarken hayatımda yep yeni bir sayfa açıldı.İster kader deyin ister tesadüf ama dün uzun zamandır beklediğim finallerim açıklandı ve üniversiteyi bitirdiğimi öğrendim.Birde üstüste gelen iş teklifleri var tabi.Dün bir arkadaş biz sekreter arıyoruz gel görüşelim dedi ona gittim sabah .Demin eve gelmemle birde ne görüyim bir zarf.Annemin bana hayatı boyunca yaptığı iki iyilik olmuştur teki bazı sağlık problemlerinden engelli raporu almak ötekisi ise hemen bu raparola liseyi bitirir bitirmez işkura kaydımı yaptırmak.Sonuç mu gelen zarf işkurdandı ve yapılan araştırmalar neticesindeTOBB'a görüşmeye çağırıyorlar.Tabi zarf 5 gün önce postalanmış ama yinede gidicez.Bakalım hayırlısı sonunda bendeki potansiyeli keşfettiler galiba eh çok şükür bir sene gecikmelide olsa ünide bitti.

Kaç senedir açıköğretimi bitirmeye çalışan bir arkadaşımla konuştumda sen işin büyük kısmını atlattın okul bitti demezmi.İşin zor kısmı bundan sonrası yani okul sonrası.Gece boyunca zor uyudum zaten.Normalde mışıl mışıl bebekler gibi uyumam gerekirdi ama gelin görünkü yine uykumu kaçırıcak bişey buldum.Hayatımın en güzel dönemi okul dönemi bitti.Peki ya sonraı yada Pinhani grubunun deyimiyle Ben Nasıl Büyük Adam Olucam.Aslında ben deliyim ya kardeşim okul bitmiş eh iş teklifleri geliyor bak keyfine değilmi.Yok illa bişey bulucam.İşsizlikte takılmıycak gibi değil hani.Zaten geriye iki sorun kaldı teki iş tekide şimdilik kendi haline bıraktığım beyefendi.Onunla ne olucak hakikaten bilmiyorum umursamıyorumda bazen herşeyi açık açık konuştuğun bir derdin olursa paylaş dediğin halde karşı taraf susuyorsa zamana bırakmak gerekir bunu anladım.Hem düşünüyorumda her ne olursa olsun arkasından iyiki dediğim bir şeyler yaşadım.Bu bana yetiyor.

Neyse bir üniversite menzununun hayatından kesitler okudunuz.Bugünlük bu kadar malum hazırlanmam lazım.TOBB beni bekler:))Gününüz güzel geçsin.

DİNAKAKİ'YE

İki yıl önce bugün:



Sabahın erken saatleri gazetemi okuyorum ilk defa o gün lanet etttim gazete okumak gibi bir alışkanlığım olduğu için.Tüm gazeteler senin ölüm haberini veriyor.Şaka dimi bu hep espriliydin buda bir şaka değilmi yada ben daha ayılamadım gidiyorum yüzümü yıkıyorum hala aynı şaka devam ediyor.Akşamda tüm haberler senden bahsediyor zaten.O akşam hiç bir şey yemiyorum sadece ağlıyorum ve ölümün kalleşliğine küfür ediyorum.Biraz daha bekleseydi olmazmıydı diyorum .Senin için yardım konseri düzenlemişti arkadaşların belki orda toplanan parayla iyileşip yeryüzünde şarkılar söylemeye devam edicektin.Ne gariptirki yardım gecesi öldüğün gecenin bir gece sonrasıydı.Ölümün kalleşliğine isyanım buydu işte yardım gecesinden bir gün önce sahneye çıkışınaydı isyanım halada öyledir.Her nasıl bir kaderse ertesi gün hayran olduğum şehir İstanbul'a doğru yola çıkıyorum.İstanbul eksik ve yarım sen yoksun çünkü.Günlerce boş boş sokaklarda dolandıktan sonra anlıyorumki aslında İstanbulu İstanbul yapanda senmişsin benim gözümde.Yaşadığım şehire geri dönerken daha önce hiç farketmediğim bir şeyide farkediyorum meğer ben kalabalıklar içinde yalnızmışımda haberim yokmuş...



İki yıl sonra bugün:

Aradan geçen zaman değişen pek çok şey ve hiç değişmeyen ben.Hala senin adını duyunca gözlerim dolar yalnızlığım aklıma gelir şarkılarına sığınırım.Bu sabah yine gazetelere baktım.Bu sefer yoksun gazetelerde.Seni kaybettikten sonra bu işin peşini bırakmıycaz diyenler çoktan unuttular ölümü.Hepsi kendi sefasıyla meşgul.Dünya ise giderek kötüleşiyor .Sen aramızdan ayrıldıktan sonra anladım bunu sen varken ve yeni şarkılar yaparken daha güzelmiş dünya.Suskunum bugün sessiz neye üzülüyim bilmiyorum.Aramzıdan ayrılışınamı unutmuycaz diyenlerin seni en başta unutuşunamı Trabzon sporunun sen aramzıdan ayrıldıktan sonra söz verdikleri gibi şampiyon olamayışına mı yoksa dünyanın gderek yaşanmaz hale gelişine mi üzüleyim daha karar veremedim.Bugünde bir şey yemedim tam yiycektim aklıma sen geldin boğazımda bir şeyler düğümlendi.Hani bir şarkında derdin ya"Ben özledim yarimi ağlamasam ayipmidur".Bak ben ağlıyorum şu anda her göz yaşımda anlıyorumki yarini özleyipte ağlamak ayıp felan değil.Aradan geçen onca zamanda ne sevgiler ne özlemler yaşadım hiç biri senin şarkıların kadar güzel değildi.Biliyormusun gök yüzünde yıldızların çok olduğu yerlere gittiğinden beri hiç gitmedim İstanbul'a hep bahaneler uydurdum işte şöyle böyle diye hiç kimse bilmedi.Senin şarkılarında sevdiğim İstanbul'u sensiz sevememekten korktuğumu.



Nur içinde yat dido toprağın olsun.Ben ve seni gerçekten sevenler hiç bir zaman unutmadık seni acın hala içimizde saklı.Hala şarkılarını dinleyip adını andıkça gözlerimiz uzaklara dalar...



Not:Aslında bir şeylerin reklamını yapmak hiç bir zaman için bana göre değildir ama bugün kendi radyomda şarkılarla şiirlerle Kazım 'ı anıyoruz.Yayına katılmak isteyenler akşam 10-11 arası bloga koyduğum linkten dinleyebilirler yayını

HAFTA BİTİRKEN

Ben geldim efendim hemen söyliyim aşk böcüklüğünden istifa ettim.Yeni sloganımız Yalan Dostum Aşk diye bi şey yok.İşin şakası bir yana cidden aşk diye bişey yok.Bazı şeyler yaşandı ve bitti yada bitmek üzere.İş arama çabalarım son sürat devam ederken çok düşündüm acaba değermi diye.Bir yanım değer çünkü o ilk ve bir daha böylesi duyguları zor yaşarsın dedi.Öteki yanımsa değmez karşına ne insanlar çıkıcak dedi.Bu zamana kadar hep değer çünkü o ilk diyen tarafımı dinleyip hep sabır dedim sabreden ve özleyen bir tek ben olmama rağmen.Sonunda anladımki bazı şeyler zorlamaya gelmiyor .

Böyle işte yaşadığım bir masaldı ve bitime yaklaştık ciddi boyutta .Aslına bakarsanız bitmesi için sebepte yok.Yani diğer bilinenler gibi hiç bir tartışma felanda yaşanmadı aslında.Tartışmayı bırakın konuşamadık bile.Konuşmadanda tartışılmaz haliyle.Peki o zaman neden böyle oldu.Bu sorunun cevabını o kadar fazla düşündümki sounda anladımki bazen zorlamak olmuyor.O an karar verdim her ne kadar bu kararım içimi acıtsada o konuşana kadar bir daha asla konuşmuycam onla.Bir rüyaydı zaten yaşananlar kahramanımdı o benim babamdan sonra güvendiğim tek erkek.Gün geldi rüyadan uyandım ve yanımda kahramanım yoktu.O çoktan gitmişti ve ben kahramanımı özledim o gün.Bana hayatım diyen kahramanımı.

Böyle işte bir masal biter bir masal başlar.İyisimi gidip bir kahve yapiyim ve müziğin tadını çıkariyim.Yarın buralarda olucam yine.Gününüz güzel geçsin hepinizin.

İŞE GİRMEYE ÇABALARKEN

Sevgili gecelik;

Seninle dertleşelim biraz bugün.Yarın önemli bir gün ve ben bir türlü günün stresinden kurtulamadım.Yarın bir işe başvurucam özel bir şirkette.Bakalım olursa anlıycağın gecelikcim duana ihtiyacım var.Şu iş bir olsun ver elini İstanbul eh doğal olarak sevdiğimin yanı.Özledim be gecelik çok özledim ama özlemenin aşkı büyüttüğünü öğrendim artık.Hem tek özleyen bende değilim.Bazen kendime şaşıyorum biliyormusun neye ne tepki vereceğimi bazen ben bile bilmiyorum.Misal dün beyefendi diyorki özledim bak seni ah birde vakit bulabilsem ben diyorumki iyi sadece iyi demekle yetiniyorum.Bu aşk denen şey insanın aklını başından alıyor ve neye ne tapki vericeğini bilemiyor insan bu kesin kanıtlanmış bişey.

İşte böyle gecelik bir yandan sevdiğim insanı özlemek ve sonunda tek çarenin işe girmek olduğunu anlayıp işe girme çabalarına hız vermek.Yakında yani işe girebilirsem burda Aradığınız kişi şu anda şehir dışındadır cümlesiyle başlayan yazı görürse kimse şaşırmasın.Bilinki sevdiğim insanın yanına doğru çoktan yola koyulmuşum.Bu arada bu satırları okuyanlara Allah sabır versin.İyice aşk kelebeğine döndüm iyimi.Kolaymı ya iki sene sonra itiraf edilen gerçeklerin ardından gelen mutluluk.Bişey değil çevremdeki herkes şaşıyor bu duruma.Duygu sen nsıl bu kadar küçük şeylerden mutlu olabiliyorsun sen delisin diyor herkes.Bende onlara kibarca günaydın deli olduğumu yenimi anladın diyorum.Allahım sen benim sonumu hayır et gün geçtikçe deliliğimi daha çok tescil ediyorlar.
İşte böyle gecelik sevdiğimden uzakta bir yaşam ve ona kavuşmam için çalışmam gereken bir iş bir yandanda son finallerin sonucunu bekleme.Okul bitiyor Allahın izniyle.Okul bitmesine bitiyorda Pinhaninin şarkısında söylediği gibi iyi ama ben nasıl büyük adam olucam?????

Bu soruyu kenara bıraktım çoktan günü yaşıyorum.Şehrimde yağmur yağıyor ben tek bir insanı düşünüyor ve özlüyorum.Sevgim giderek büyüyor...

.........

Sevmek ve özlemek hayatımda ilk defa bu kadar yoğun yaşıyorum bu iki duyguyu.Daha önce söyleseler güler geçerdim sevmek ve özlemek ikisi bir arada olurmuydu oluyormuş hatta özlem dahada güçlendiriyormuş sevgiyi.Artık özlemeleri ve görüşememeleri takmamayı öğrendim kendi kendime düşündümde zaten tanıdığımdan beri yoğun bir insandı ben o haliyle sevip aşık oldum ona o zaman bir sorun yoktu olmamalıydı.Böylece kafamdaki sorunuda çözdüm ve onu bir kez daha sevdiğimi anladım.
Pazar günü bomba patladı Bakırköyde bildiğim kadarıyla o civarlarda oturuyordu bomba haberini duyduğumda elim ayağım kesildi birden hani o günün pazar olduğunu ve tek tatil günü olduğu için uyuyarak geçirdiğini bilmesem...Bir an düşündüm öyle ya o civarsa oturuyor ya patlama sırasında orda olsaydı o insanların içinde ilk defa bir sorunun cevabını düşünmekten vazgçetim cevabından korktum ilk defa bir sorunun ve ne kadar sevdiğimi bir kez daha anladım.Anladımki aşk her olayda aklına ilk onun gelmesi ve meraktan deliye dönmekmiş.Hayat bana bunuda öğretti sonunda...Aslında geçtiğimiz dönem göz önüne alınırsa bu gibi olaylara çoktan alıştığımı sanırdım.Öyle ya artık haberler şehit haberiyle başlıyor hergün.

Hergün haberler geliyor benim ciğerim yanıyor televizyon karşısında.Önceden operasyona karşı olan ben bile girin artık be girin artık diye haykırıyorum ekran karşısında.Asıl bu kararı vermesi gerekenlerse hala vatandaşla tartışmakla meşgul.Başbakan çıkar şehit üzerinden siyaset yapmayın der Meclis başkanı çıkar şehit cenazesinde kendini yuhlayan aşağılayan halka o cenazede söyleyenleri bir misliyle idare ediyorum der Genel Kurmay yazılı talimat bekler bu operasyon hikayesi böyle sürer gider ve bizler hiç bir şey yapamayız ne yazıkki.Bugün terör zirvesi yapılacak Ankarada çok şükür akıllarına gelebildi toplanıpta tartışmak.Bakın şimdiden söylüyorum bu toplantıdan hiç bir şey çıkmaz.Şimdi akşam görücez zaten bir sürü laf lakırdısını yok efendim şöyle kararlar aldık şöyledir böyledir e sonuç giriyormuyuz varmı bir gelişme.Kemkümlerle dolu bir sürü sözler net cevap yok.Nerdenmi biliyorum tüm bunları günlerdir gelişmelerden başbakanın şehit cenazeleri üzerinden siyaset yapmayın deyişinden birde Amerikaya verdiğimiz gecikmeli notadan.İşte böyle bizler operasyon için düğmeye basmıyoruz şehit haberleri gelmeye devam ediyor.Bizler bişey yapmadıkça gelmeye devam edicekte bu haberler hergün içimiz acıya acıya ziliycez haberlerini duyarlı vatandaşlar olarak cenazelerine gidip teröre lanet yağdırıcaz o kadar.Başka yapabilceğimiz bi şey yok çünkü halk olarak.Bizlerin değil başımızdakilerin biey yapması gerekli onlarda yapmıyor gerekeni görüldüğü üzere.

Neyse benim çenem düştü yine amma yazmışım e insan bazı şeyleri biriktirince boşaltması kolay olmuyor tabi.Bir yanda terör bir yanda sevdiğim insanın özlemi yaşayıp gidiyorum işte.Artık özlemimi anlatmaya kelimeler yetmiyor şarkılara sığınıyorum.En sona koyduğum şarkıyı dinlemeden evvel Gripin'i sevmeyen insan şimdi Gripin delisi oldu iyimi.Tek bir şarkı yüzünden.İnsanın sevdiğinin yaşadığı şehirle aşık olduğu şehir aynı olunca böyle oluyor galiba.Neyse ben susuyorum söz şarkıda.

BİR MASALIN SONU

Ne demiş büyüklerimiz güzel olan herşey biter.Ne kadar haklılarmış güzeldi yaşadıklarım iki haftadır rüyada gibiydim taki bu hafta başına kadar.Bu hafta beyefendiyle hiç konuşmadık.Bahane hazır çok yoğunum.Ya tamam anlarım bir yere kadar ama Bill Gates 'in şirketindemi çalışıyor bu insan artı telefonların suyumu çıktı yahu.

İşte böyle bir durumdayım çaresi yok ne yazıkki aslında bir çaresi var oda inadına susuyor bense inadıma konuşmuyorum.Bakalım sonu nereye varıcak merakla bekliyorum.Gündüzleri yine çekiliyorda geceleri çekilmiyor hiç.Tam uyuyim diyorum duvarlar üstüme geliyor sanki .Ama elbette alışıcam yağma yok.Ya alışıcam yada beyefendi Bill Gates'in şirketinde çalışmadığını anlıycak.Görünen o ki ben alışıcam içim acıya acıya.Ne garip değilmi günlük bir kaç gün önce yazdıklarıma bak birde şimdi yazdıklarıa.Hayat işte geleceği göremiyorsun her daim süprizlerle dolu.Bazen şeytan dyorki at şuna bir mesaj özlediğini söyle yada bin bir otobüse atla git yanına.Başka türlü görüşemiyceksin diyor.Ama yok günlük şeytana uymamak ve sakin olmak lazım.Heleki böyle bir durumda.

Geldik bu yazınında sonuna.Unutmadan bloggerda birinci yılını dolduran Optiocum daha nice yıllara blogunla berbaer.İyiki varsın iyiki blog tutmaya karar vermişsin.Hepinize mutluluk dolu günler dilerim günleriniz güzel geçsin efendim.

YENİ BİR GÜNE BAŞLARKEN

Ben geldim günlük.Kusura bakma konseri yazamadım sana malum hafta sonu sınavlar eh birde çılgın bir ailen olunca dahası evdeki bilgisayarda delirince istesende yazamıyorsun.Deli meli ama seviyorum bizim bilgisayarı bizim beyefendinin beni ne kadar sevdiğini görmeme acayip yardım ediyor.

Konser güzeldi günlük gittim bizzat önlerden izledim.Başka türlü Emre'yi görmenin imkanı yoktu zaten.Boy o kadar kısaki bir ara arkalardaydım yanımdakilere soruyorum sahnede ufacık bir şey var omu diye ama net bir görüntü yoktu.Neyse konserde sonradan önlere gittim ama aklım tek bir insandaydı tabi.Neyse konser sonrası eve geliş hafta içi onun doğum gününü kutlama fasılı felan derken bilgisayarımız delirdi.Feci şekilde kasıyor dahası neti 40 saatde açıyor beyimizde bilgisayarcı ya etraftaki kime sorsam kotadandır diyor beyimizi meşgul görmemek yada online görebilmek ne mümkün tabi sonunda dayanamadım bizim bilgisayar dedim feci kasıyor sorduğum herkeste kotadandır dedi o yüzden uzun bir süre konuşamıycaz.Senmisin diyen beyimizin jeton düştü tabi ve bişeyler yaptırdı sonuçmu bizim bilgisayarı uzun zamandır bu kadar iyi görmemiştim.Derken sınavlar geldi işte son sınavlara girdim çıktım ve oda yetmezmiş gibi Cumartesi akşam yine bir yerlerde şenlik vardı ben yine ordaydım.Mübarek her yerde tanıdık var e annemin çevresi geniş olunca istediğin yere girip çıkabiliyorsun.Haliyle Ankarada nerde beleş konser var şenlik var ben oraya oluyor tabi.Bir şenliğide kaçıriyim dimi yok olmaz öyle şey.Hele bu şenlik kapsamında içkide varsa hayatta kaçmazdı.Neyse onada gittik gittiğimizde cumartesi eve adım attığımda ise pazardı.Hafta sonuda böyle geçti işte.Geldik kuşlar gibi özgür bir hafta başlangıcına sınav derdi tasası yok şimdilik.Tek bir sorunum var günlük oda ben artık İstanbula gitmek ve sevdiğim insanı görmek istiyorum ya.Hani diyorum evde ayaklanmamı çıkarsam yada sınavlar bitti tatil hakkımız hakkımızı isteriz diye oturma eylemimi yapsam.Biliyorum saçmalamaya başladım.

Sabah yürüyüşümüde yaptım iyisimi ben gidip gazetemi okuyim.Hepinize mutlu haftalar dilerim gününüz ve haftanız güzel geçsin.