16 Eylül 2009 Çarşamba

BİR KATİLİN TESLİM OLUŞU

Aslında bu konu hakkında hiç yazmayacaktım geçen onca zaman yazmamak için çok zor tuttum kendimi ve hep bekle dedim hayırlısıyla önce bir yakalansın sonra yazarsın.Bekledim günler geçerken haberleri her açtığımda aynı haber ve bir değişiklik olmamasına binlerce kez kahrolarak bekledim.Sonunda birileri insanlıktan çıkmış ülkemde bak hala vicdan sahibi insanlar var dedirtti ve Münevver Karabulut’un katili Cem Garipoğlu geçen 197günün ardından polisin ve adaletin elinde.Bunun için sayın İstanbul Emniyet müdürü Hüseyin Çapkın görev yapan tüm meslektaşlarını kutladı ama ben gayet bilincim yerinde bir şekilde Cem’i ve ailesini kutlamak istiyorum.Kafalarında ne gibi planlar var bilmiyorum ama yinede teşekkür edilmesi gereken onlar asıl.Farkındaysanız Cem yakalanmadı zaten ailesi tarafından teslim edildi gönül tabi ki bu satırlarda polisimizi kutlamak isterdi ama yapmayacağım bunu çünkü bu yakalanışta onların bir payı varsa ailenin on payı vardır…

Olan oldu yakalandı yada teslim edildi huzura kavuştuk mu acaba…Benim hala vicdanım rahat değil bu konuda bundan sonra ne olacağını düşündükçe o konu da ki olasılıkları düşünmek vicdanımı rahatlatmıyor benim.Çünkü istenildiği kadar yakalanmıştır denilsin olayın aslı öyle değildir.Aile teslim etmiştir ve ben çok iyi biliyorum ki Cem en az cezayı alacaktır.Ailede para var malum sağlayabilir bunu.Kısacası bu yakalanış herkese yaradı İstanbul emniyeti imajını düzeltti(tabi yerseniz)aile ise Cem’i polise verip rahata erdi.En azından Münevver’in babası artık kanal kanal dolaşıp adalete teslim edin demekten vazgeçecektir.Böyle düşündüğüm için beni kınayabilirsiniz evet bende başlarda Münevver için üzülüyor ve Süreyya Karabulut için nede olsa baba işte canı yanıyor acısı büyük işte adamın diyordum ama ne zaman ki cinayet Seda bacımızın programına kadar düştü oralarda tartışılır olup ortaya para iddaaları atıldı o an olay inandırılıcılığını kaybetti artık.Bense artık medya yıldızı haline gelmiş baba Süreyya Karabulut’u gördükçe yalnızca giden Münevver’e üzülür oldum oda gideni geri getirmiyor zaten.

Evet isteyenler CemGarioğlu’nu polisimiz yakaladı yaşasın Türk polisi ve adalet diye sevinebilir haklılardır da kendilerince bense 197 günün sonunda polise teslim ettiği için ailesine teşekkür edecek kadar hissizleştim bu konuda…Yinede sevindiğim bir nokta var tabi oda insanlığımızı hızla kaybettiğimiz şu günlerde azda olsa geri kazanmamız bu olay sayesinde.Cem’in yakalanamayışı polisimizin başarısızlığından çok daha öte bir insanlık ayıbıydı çünkü bana göre ve şimdi bu ayıp azda olsa giderildi…

Hiç yorum yok: