ÜTOPYALAR GÜZELDİR

Bazı müzisyenler vardır bir kez dinler ve çok seversiniz hayatınızın bir parçası olurlar artık hatta kimi zaman hayatınızı değiştirirler işte tamda böyle bir hikaye anlatacağım sizlere benim gözümden cehennemi düşleyip  insanlarla az iletişim kuran biri iken bir şarkı ve bir ses ile hayata dönüşümün hikayesini okuyacaksınız ....


2011

"Ah beyim yapma dur

Bir kızım var benim

Aslında doğmadı henüz Ama kalbimi emer Beyim dur biraz

Nerede benim düş payım

Gönlüme geçmez liran

Biraz izin ver unutayım " 

 Hayatımın büyük bir kısmını etkisi altına alan Yavuz Çetin öleli 10 Kanat Güner öleli 13 yıl geçmiş. Ki Nilgün Marmara  ve daha niceleri var  hafızım da saklı zamanla tanıyacağım .Yavuz “Yaşamak istemem artık aranızda “ diyerek boğaz köprüsünden atlamış Kanat “ Hey millet ben ölmeye karar verdim diyerek “ bir bahar akşamı altın vuruş yaparak aramızdan ayrılmış . Biliyorum ikisi de cehennemde beni bekliyorlar o halde benim ne işim var cennette . İyi’de iyi insanlar cennete gider Duygu biliyorsun bunu  diye cevaplıyor beni beynim . Onlarda iyiydi diyorum ama cehennemdeler demek ki farklılar ayrık otları cehenneme gider  hiç karışma bende oraya gideceğim . Peki diyor beynim pes ederek sonrasını hatırlamak dahi istemiyorum gözümü hastanede açtım o kadarını diyeyim . Derken tedavi süreci ve bu sırada ne olup ne bittiğini anlamaya çalışan iyi niyetli ama meraklı insanlara karşın tutunduğum  sığındığım tek  şey kitaplarım ve müzik . Derken bir akşam bir mucize oluyor bir müzik duyuyorum önce sonra ses. Şarkının ismi Cennetin  Irmakları söz müzik Mabel Matiz imzalı söyleyen Ceyl’an Ertem . O gün tuhaf bir şey  oluyor bana şarkı ruhuma o kadar iyi geliyor ki sabırla meraklı insanlarla yüzleşiyorum önce sorduklarında hep aynı şeyi tekrarlıyorum merak etmeyin daha iyiyim bir daha aynı şeylerin yaşanacağını zannetmiyorum . Bir daha aynı şey olmuyor çünkü ben o akşam uzun zamanlar sonra ilk defa  bir bayan sesten çok etkilenmekle kalmıyorum aynı zamanda kendi cennetime olan yolculuğuma doğru yola çıkıyorum .Anlayacağınız o gece Ceyl’an Ertem hem öğretmenim oluyor hemde beynim ile çatışma konusun son bulmasını sağlıyor . Yürüdüğüm yol yabancı çünkü tanıdık bir sese ihtiyacım var ...Sonra Ceyl’an Ertem’in ütopyası ile tanışıyorum kim bilir kaç kere gelmiyor yarınlar yada kaç kere kırılıyor istisnalar bilmiyorum sayamıyorum da bildiğim tek şey hem ütopyam hem de kendimi her kötü hissettiğimden sığındığım bir ormanım var artık benim . Dinledikçe gözümü kapatıp düşledikçe daha iyi  ve daha dayanıklı hissediyorum kendimi . Bazen öyle anlar oluyor ki insan içine karışıp ısrarlı sorularına cevap veriyorum .

1 Kasım 2013

Genelde konsere çıkmadan evvel sanatçılar heyecanlı olur bu normal ama emin olun o gece ki heyecan seviyem sollardı kendisini . Kolay mı öğretmenim karşımda olacak ilk defa ve ben becerebilirsem teşekkür etmeyi becereceğim . Bilet en az 10 gün önceden hazır mekana ilk gidişim ses sistemi iyi olmayan  mekanlar ise en sinir olduğum şey . Bakalım göreceğiz derken içeri giriyorum ses sisteminde sıkıntı yok gibi süper derken  Ceyl’an Ertem sahnede . O anda bir büyü başlıyor  öyle bir büyü ki o anları makinem çekemiyor  bile tüm denemelerim boşa çıkıyor  enerjisine ışığına yetişemiyorum imkanı yok .Etrafa göz gezdiriyorum şöyle bir benden farkı olan pek yok . anlayacağınız konserin ilk yarısı makineme değil beynime emanet . Birde hasta diyorlar üstelik bu yüzden 5 6 parçadan sonra ara veriliyor . Anlayacağınız hasta haline rağmen o hayat dolu hali gülümsemesi naifliği hiç mi hiç değişmiyor . Arada vakit geçir iken  bir ilki yaşıyorum hayatımda ilk defa bir konserde ara verildiği  için hem üzülüyorum hem içten içe seviyorum . Çünkü  makinem ortamın enerjisine alıştı artık meşhur sol el pozlarından birini çekebilirim . İkinci yarı başlıyor büyü hala aynı 5 parça falandı derken bizlerin ısrarına dayanamayıp son bakışı okuyor Cey’lan Ertem hepimiz çakılıp kalıyoruz yazın gezi eylemleri sırasında kaybettiğimiz ne kadar güzel çocuk varsa hepsi teker teker geçiyor gözümün önünden film şeridi misali başımı yukarı kaldırıp hepsine selam çakıyorum .Ölenler gök yüzünde manzarası güzel yerlerden birinde  bizleri izliyorlar buna inanmak istiyorum  . Derken gönül dağına giriyorlar hep bir ağızdan Neşet Ertaş’a saygı duruşunda bulunuyoruz  . Bitiyor konser Ceyl’an Ertem ‘in sağlığı bu kadarına müsaade ediyor eyvallah lafımız yok olamazda zaten mükemmel büyülü bir gece yaşadık . Konser biterken gök yüzünden beni izleyen Yavuz’dan ve Kanat’dan müsaade istiyorum ilk defa çünkü her anlamda yaşama dönüş evrem tamamlanıyor o gece . Geriye bir tek teşekkürü kalıyor  . O hazır bir şekilde ulaşıp ileteceğim o kadar . Şans mı delilik mi dersiniz  bilmem ama yarım yamalak bir teşekkür etmeyi başarıyorum .  Eline uzattığım Cd’yi “ ütopyalarını unutma “diye imzalıyor.Unutmayacağım diyorum içimden hep büyüyecek o ütopya  O gün  eve giderken bir söz veriyorum kendime  ütopyama dahil etmek istediğim algımı açan kim varsa gidip teşekkürümü ileteceğim . Sonuç hala çabalıyorum bu sözüm için teşekkür konusunda ne kadar yetenekliyim bilemem ama en azından şunu biliyorum ütopyalarım algım hala çok güzel ve Ceyl’an Ertem gibi insanlar olduğu sürece zihnim hep iyi kalacak ve ben her geçen gün daha iyi olup kendi cennetim ile barışıp gülümseyeceğimi insanlara

  "Farkında olmadan bana cennetimi veren güzel insan Ceylan Ertem için yazılmıştır . Gülümsensin gülümsendikce soluklar anlam kazansın diye "