AŞK'A VEDA

"Çok istersin tam olucak dersin ama kendini kandırdığının farkına varırsın.Karşındaki insan en yakınındır çünkü lanet olsun der çeker gidersin"

Ne zaman farkına vardım bu durumun ve nasıl oldu daha bunları bile tam anlamadan aşık olmuştum ona onunda beni sevdiğinden emindim ne zaman ihtiyacım olsa yanımdaydı çünkü aramaz neden arasın derdim hep oysa en başından beri yanımdaydı.Zamanla sevdim işte sevmemle beraber söylememde bir oldu neden bir şeylere başlarken bir taraf hep güçlü olmak zorundadır ve neden güçlü olan taraf hep ben oluyorum bunu hiç bir zaman anlamam zaten ama emin olduğum bir şey var bu konuda korkarım bir şeyler başlarken de biterkende güçlü görünmesi gereken taraf hep ben olucam.Kendisi hiç bilmesede anneme isyan ederim bu noktada ah anne ah niye her koşulda güçlü kalabilmeyi öğretirsinki bize ve ben bi şeyler yaşama konusunda neden en çok sana benzerim.Böyle konularda herkes güçlü olmak ister oysa ben dağılmak istiyorum dağılıyorumda zaten ama içimden çevreye karşı daima güçlüymüşüm gibi durarak.

Güçlü olmak konusunda sitemimi bir kenara bırakırsak dünyanın en mutlu insanıydım ben o bekle diyordu ben de severek bekliyordum nasılsa gelicek ve güzel şeyler olucak umuduyla.Unuttuğum bir geçrek vardı ama ben onu kahramanım olarak görüyordum oysa beni en çok sevdiği arkadaşı.Sorunda buydu işte o kahramandı bense sıradan bir insan.Bir gün uçurum kenarından kurtardı beni her zaman ki gibi.O gün sana gelince bolca teşekkür etcem deyişim ve onun şimdi et deyişi benimse elimde sadece kelimelerimin oluşu ve söz konusu kahramanım olunca tıkanışı.Zar zor yarım yamalak bişeyler karalamıştım ertesi gün telefon mailini aldım bu kadar mıydı yani teşekkürün.İşte o anda kafama dank eden gerçek.İki gündür bu gerçekle yaşadım ben beynimde hep onun beni en yakın arkadaşı olarak sevdiği ve olmuycağı gerçeği vardı ve bunun kanıtıydı işte o sözler.Öyle ya o daha iyilerine layıktı.Bu gerçeği kavradım ve düşündüm sürekli öyle ya o askerdeydi e kaybetmekte istemiyordum nasıl anlatmalıydı dün gece dilim döndüğümce durumu anlatan bir mail attım artık okuyunca ne yapar bilmiyorum.Bildiğim tek şey var mutlu olabilme ihtimalim en yüksek insanı kaybettim.Pişmanmıyım hayır en baştan beri süre gelen bir hatadan döndüm çünkü.
Bitişler hep böyledir işte tek taraf hiç bir zaman ne olduğunu anlamaz günya güçlü olan taraf gider.İlerde kalan taraf giden tarafla hala görüşüyorsa kaçıyorsun der.Giden taraf hafifçe tebessüm eder.Kaçmamıştır çünkü sadece olamıycağı gerçeğini görmüştür.

Her bitiş aynı mıdır acaba yoksa hayatını bir anda alt üst etme konusunda acayip bir potansiyeli olan benim hayatım mı böyle.Böylece bir ilişki ihtimali daha bitmiş gibi gözüküyor.Artık o insan sadece en yakınım benim.Ben se bir daha hiç bir zaman aşık olmuycam ne zaman doğru insan desem o beni en yakın arkadaşı olarak görüyor çünkü.Bense kırgınlıklarımı hep saklıyorum bu konuda .Sonunda hislerini söylediğim için özür dileyerek gidense ben oluyorum.Günya güçlüyüz ve bize bu yakşır ya.Ne demiştik bir taraf gider bir taraf kalır kalan taraf giden tarafı hiç bir zaman anlamaz ve ilerde hala görüşüyorlarsa kaçıyorsun diycektir.Oysaki giden taraf kaçmıyordur ya bir şeylerin olmuycağını görmüştür yada gerçekleri daha önceden gördüğü için daha fazla acı çekmek istemiyordur...