1 Temmuz 2007 Pazar

BARIŞ'A



Dün sabah kaza geçirdiğini öğrendik.Doktorların durumun kritik diyor ve ekliyor bol bol dua edin.Dünden beri bizim evden çıkan duaların miktarını ben bile şaşırdım.Hadi Barış üzme bizleri ve bir an önce hayata dön biliyoruz yapabilirsin.Ne zaman aklıma gelsen dua ediyorum ve kaderin acımasızlığına küfür ediyorum kendi doğum gününe giderken yakaladı ya seni kader isyanım ona.

Bizler elimizden geleni yapıyoruz dualarımızla sıra senindir Barış .İki gündür gözüme uyku girmiyor ve nöbet bekliyorum senden bir haber nöbeti.En son böylesine nöbet beklediğimde bir şeylere umut bağladığımda Ortaokul'a yeni başlıyordum ben ve o insanı bir sabaha karşı kaybettim.Lütfen senide kaybetmeyelim Barış dön aramıza.Evde hepimiz nöbet tutar olduk ben olmasam kardeşim devralıyor nöbeti.Geceleri uykusu bölünmesin diye ben devralıyorum nöbeti.Ben senin şarkılarından öğrendim umut edip hayallerden vazgeçmemek gerektiğini ben senden öğrendim yaşanan tüm zor günlerin geçiçeğini.Hadi Barış bir kez daha göster hayallerden vazgeçmemeyi.Bütün gün yeni umutlar üretiyorum küçük yalanlar söylüyorum kardeşime.Beni bilgisayar başından çıkarken görür görmez nasıl bir gelişme varmı abla diyor.Tüm doktorlarının açıklamalarına inat aynı durumu diyorum dua et iyileşicek.

Hadi Barış bizleri sevenlerini üzme ve dön aramıza bak bir çok sevenin nöbet bekler oldu hastane kapısında.Hepimiz iyi bir habere kitlendik.Herşey sana bağlı Barış biliyoruz ve bekliyoruz aslanlar gibi hastaneden çıkıcağın günü.Lütfen Barış bizleri üzme ve çık şu derin komadan dön aramıza...

Hiç yorum yok: