22 Kasım 2007 Perşembe

KADER'E KARŞI DURURKEN

Bugün öyle bir haber aldım ki kendi açımdan yuh artık dedim.Bil bakalım ne oldu blogcum.Müstakbel erkek arkadaş adayım askere gidiyor Cumartesi günü.Peki nereye gidiyor.Kütahyaya ve havacı olarak.Buraya kadar herşey normal.Tabi gittiği yerin bendeki anısını saymazsak.Gittiği yer hayatım boyunca tek sevdiğim ve ne yazıkki hala unutamadığımı anladığım insanın askere gittiği yer.Olurda bu kadar olur yani.Resmen şaka gibi.Arkadaşım ilk söylediğinde garibim o beni teselli ediyordu.İyi yermiş rahat yermiş v.s.Sonunda biliyorum dedim eski bir arkadaşım askerliğini orda yapmıştı.Sonrası sustum halada susuyorum.Şoktayım galiba.İçimdeki tüm sinirler boşaldı ufak çapta bir kriz geçirdim ama yok işte...

Demekki neymiş unutmak kolay değilmiş.Kader işte böyle hatırlamırmış insana herşeyi.Ne yapıcağımı neye ne tepki vericeğimi şaşırdım.Aramızdaki en mantıklı karşı komuşum.Hemen anladı tabi unutamadın değilmi dedi sustum.Zaten o olmasa ne yapardım hiç bilmiyorum.Neyse geçicek dimi blogcum geçicek bu günlerde.Daha atlatmam gereken koca bir yarın var.Yarın asker uğurlamaya erken başlıycamda birazcık.Önceki askerimizden dolayı içimde kalmıştıda...Öyle işte bakalım daha neler göstericek kader bana.Gerçi ne görüceksem bugün gördüm sanırım.Konuşabildiğim tek arkadaşım bile oha dedi bu ne ya şaka gibi.Evet dedim şaka gibi ama gerçeğin ta kendisi.Sonrası sustum...

Bolca sustum ve düşündüm ben zamanında gerçekten sevmişim ve değer vermişim ya.Yazıkki karşımdaki hiç değer vermemişti.Yazın geçirdiğim krizleri yine geçiriyorum .Geçicek diyorum içimden geçicek ve sadece üzülmekle kaldığını sen görüceksin.Böyle diyorum sonra da susuyorum.Nasılsa zamanla toparlanıcak herşey şimdi susmak ve kadere karşı koymak zamanı.Hadi bakalım kader daha ne getiriceksin karşıma .Ha şunuda unutma ne kadar darbe vurursan vur yıkamıycaksınbeni ben hep dimdiğim ve öyle kalıcam.

Hiç yorum yok: