PAZAR ÖYKÜLERİ

"Efendim bugün haftanın bana göre en özel günü hem haftanın son günü hem de bir çoğumuz için dinlence günü.Böyle bir günde memleketin halinden bahsedip can sıkmak olmaz .Onun için pazar günlerini hikaye günü yapmaya karar verdim.Artık bu blog ta her pazar bazen benim kurgulayacağım deli saçması öyküler bazen de beğendiğim yazıları paylaşacağım sizlerle.İlk öykümüzü bugün yayınlıyorum arkanıza yaslanın öykümüz başlıyor."

BUGÜN PAZAR

Gece geç yatmasına rağmen erken başlamıştı en sevdiği güne bugün pazardı çocukluğundan beri en sevdiği gün olan pazar.Hafifçe doğrulup kalktı ve evin içinde turlamaya başladı.Daha ev halkı uyuyordu zaten ne zaman ondan önce uyanmışlardı ki.Geçmişe döndü bir an eskiden kalktığında babası uyanmış olurdu.Birden babasını ne kadar özlediğini hissetti oysa küçükken ne çok tartışırlardı babasıyla.
Aynı evde yaşamaya devam ediyor olsalar yine tartışacaklarından adı gibi emindi o halde niyeydi bu özlem.

Fark etti ki o babasını değil fırına gönderilip sıcacık ekmek alıp geldiğinde çayın demlenmiş oluşunu ve tüm ailesinin masada kendisini bekliyor oluşunu özlüyordu.Artık istese de o günlere geri dönemeyişiydi onu üzen.Ah diye geçirdi içinden ne vardı doğup büyüdüğü mahalle den taşınmasalardı.Doğduğu mahalle den taşınalı 4 sene olmuştu.Beraber büyüdüğü arkadaşları geldi aklına .Onlarla da 4 yılda toplasan 4 yada 5 kere görüşmüşlerdi.Büyüdükçe onun olduğunu sandığı tüm şeyler elinden kayıp gidiyordu.Tutuna bileceği tek şey sevgisi kalmıştı.Onun olan çocukluğundan çıkıp gelen saf ve temiz bir sevgi.Peki sevgisi pazar günlerini yeniden anlamdır maya yetecek miydi?Bunları düşünürken dışarıda ki ağaçlara takıldı gözü.Ağaçlar birer birer yapraklarını döküyordu en sevdiği manzara ve küçüklüğünden kalma en sevdiği gün ikisi birleşmiş ve onu çok uzaklara götürmüştü.Hayata yeniden döndüğünde ev ahalisi kahvaltıya çağırıyordu onu her şey hazırdı ve kahvaltıya bekleniyordu.
Hiç bir şey fırından yeni çıkmış ekmek kokusunun yerini tutmasa da bugün pazardı ve çocukluğunun en sevdiği günü geri gelmişti.Yalnız babası yoktu bu sefer içinden olmasa da olur dedi.Fırından yeni çıkmış ekmek kokusu yerini kızarmış ekmek kokusuna bırakıyordu.Ona da olsun dedi ev halkı eskisi gibi onu bekliyordu ya.


Bugün pazardı çocukluğunun sevinçli günleri gibi pazar.Hafif buruk ta olsa geri dönmüştü işte en sevdiği gün.Arkasına sıkıca yaslandı artık her şey eskisi gibiydi ve o pazarı hiç unutmadı o günün getirdiği dinginliğiyse sıkı sıkı tuttu ve hiç bırakmadı artık pazarları eskisi gibiydi çocukluğunun ilk günleri gibi.