.........

Bugün yıkık bir enkaz gibiyim fırtınlar duruldu sonunda herşey normal seyrinde devam ediyor sadece insanlara güvenmemem gerektiğini biraz zor olsada öğreniyorum ve öğrendikçe canım acıyor hepsi bu.Oda zamanla geçicek elbet.Niye hep bitmesini istemediğim zamanlar çabucak biter geçsin dediğim zamanlarda hiç geçmezki bu zaman.Dün akşam çok yakınımda sandığım bir arkadaşımın aslında hiç öyle olmadığını gördüm.Dün akşam herşey farklı olucaktı oysa yakınımda olmadığını gördüğümde rahatlamış olarak uyuycaktım sonra zaten geçicekti zaman ve ben hiç üzülmüycektim.

Yanılmışım uykudan çok uyumaya çalıştım dün gece ve şu anda eminimki o insandan daha çok üzülüyorum.Ama geçiçek elbet bir tek bu konuda yanılmıyorum ve inat ediyorum geçicek bugünlerde ve ben içimdeki yıkılmış enkazı tamir ettiğimde bugünleri hatırlayıp gülcem.

Şimdi enkazı toparlamaya başlamalıyım arkama bile bakmadan ve artık acımadan bunun için sadece zaman gerek bana birde birazcık sabır.Dayan be gönlüm bugünleride atlatıcaz beraber ve bir gün insanlara güvenmeyi yeniden öğrenicem.Sadece dayan gönlüm.